Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:
11. εκτιμά πως μια νομικά κατοχυρωμένη δέσμευση της ΕΕ υπέρ της επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας το αργότερο έως το 2050 θα αποτελέσει ισχυρό εργαλείο για την κινητοποίηση των αναγκαίων για τη μετάβαση πολιτικών, οικονομικών και τεχνολογικών δυνάμεων· υπογραμμίζει έντονα πως η μετάβαση είναι μια κοινή προσπάθεια όλων των κρατών μελών και ότι κάθε κράτος μέλος οφείλει να συμβάλλει στην υλοποίηση της κλιματικής ουδετερότητας της ΕΕ έως το 2050 το αργότερο· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για έναν ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα έως τον Μάρτιο του 2020·
12. ζητεί έναν φιλόδοξο ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα με νομικά δεσμευτικό στόχο για την επίτευξη μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 το αργότερο, και ενδιάμεσους ενωσιακούς στόχους για το 2030 και το 2040 που πρέπει να ολοκληρωθούν ως μέρος του νόμου αυτού, το αργότερο κατά τη θέσπισή του από τους συννομοθέτες, με βάση εκτίμηση αντικτύπου, καθώς και ένα δυνατό πλαίσιο διακυβέρνησης· υπογραμμίζει ότι ο νόμος για το κλίμα πρέπει να απηχεί τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις, με σκοπό τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5 ºC, και ότι θα πρέπει να επικαιροποιείται, ώστε να απηχεί τις εξελίξεις στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ και στον κύκλο αναθεώρησης της Συμφωνίας του Παρισιού· εκτιμά πως ο «νόμος για το κλίμα» πρέπει επίσης να προβλέπει ένα ειδικό σκέλος για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, απαιτώντας πιο συγκεκριμένα από όλα τα κράτη μέλη την έγκριση σχεδίων δράσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή·
13. ζητεί αύξηση του στόχου της ΕΕ για μείωση των εγχώριων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για το 2030 σε 55 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει σχετική πρόταση το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να μπορέσει η ΕΕ να υιοθετήσει αυτόν τον στόχο ως επικαιροποιημένη εθνικά καθορισμένη συνεισφορά της (NDC) πολύ πριν από την COP26· ζητεί ακόμη να ενσωματωθεί στη συνέχεια ο στόχος αυτός στον ευρωπαϊκό «νόμο για το κλίμα»·
14. εκτιμά πως η ΕΕ οφείλει να παίξει ενεργό ρόλο και να δείξει ισχυρή ηγετική στάση στις προπαρασκευαστικές εργασίες για την COP26 όπου τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να θέσουν τις συλλογικές κλιματικές δεσμεύσεις απηχώντας το υψηλότερο δυνατό επίπεδο φιλοδοξίας· εκτιμά βάσει των ανωτέρω πως η ΕΕ θα πρέπει να εγκρίνει μια ενισχυμένη NDC όσο το δυνατόν συντομότερα εντός του 2020, ώστε να ενθαρρύνει και άλλες χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ, και ειδικότερα τους σημαντικότερους παραγωγούς εκπομπών, να πράξουν ομοίως· υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό την ανάγκη συμφωνίας για μια ενισχυμένη NDC πριν από την προγραμματισμένη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Κίνας του Σεπτεμβρίου, όπως και πριν από τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής·
15. αναγνωρίζει πως τα κράτη μέλη ενδέχεται να ακολουθήσουν διαφορετικές πορείες για να επιτύχουν την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050 το αργότερο κατά τρόπο δίκαιο και αποδοτικό, δεδομένου ότι κάθε χώρα έχει διαφορετικό σημείο εκκίνησης και διαφορετικούς πόρους και ότι κάποιες κινούνται ταχύτερα από ό,τι άλλες· εκτιμά πάντως ότι η πράσινη μετάβαση θα πρέπει να μετατραπεί σε οικονομική και κοινωνική ευκαιρία για όλες τις περιφέρειες της Ευρώπης·
16. τονίζει ότι οι καθαρές εκπομπές θα πρέπει να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, προκειμένου να συμβάλουν από κοινού στην επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, όπου κρίνεται αναγκαίο, προτάσεις βάσει εκτιμήσεων επιπτώσεων, με σκοπό την αναθεώρηση των νομοθετικών μέτρων της ΕΕ στον τομέα του κλίματος και της ενέργειας έως τα τέλη Ιουνίου του 2021, προκειμένου να υλοποιηθούν οι αυξημένες μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες κλιματικές φιλοδοξίες· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει επίσης το πρόσθετο δυναμικό της υπόλοιπης υφιστάμενης ενωσιακής νομοθεσίας για να συμβάλει στην κλιματική δράση, όπως είναι η οδηγία για τον οικολογικό σχεδιασμό (Ecodesign), η νομοθεσία για τα απόβλητα, τα οικονομικής φύσης μέτρα της κυκλικής οικονομίας και ο κανονισμός για τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου· υπογραμμίζει επιπλέον ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για τη βιοποικιλότητα αλλά επιμένει ότι αυτές οι λύσεις πρέπει να είναι συμπληρωματικές προς τις μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην πηγή·
17. πιστεύει ότι οι νέοι και αυξημένοι στόχοι για τα αέρια θερμοκηπίου επιβάλλουν να είναι το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ (ΣΕΔΕ) κατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό· καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει χωρίς χρονοτριβή την οδηγία για το ΣΕΔΕ, επανεξετάζοντας μεταξύ άλλων τον συντελεστή γραμμικής μείωσης, τους κανόνες για τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων και το ενδεχόμενο να χρειαστεί κατώτατη τιμή του άνθρακα·
18. δεδομένων των συνεχιζόμενων παγκόσμιων διαφορών όσον αφορά τη φιλοδοξία για το κλίμα, στηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να εργαστεί για έναν συμβατό με τον ΠΟΕ μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα· αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη ενός τέτοιου μηχανισμού ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για μια ανταγωνιστική ενωσιακή οικονομία απεξαρτημένη από τον άνθρακα που θα διαφυλάσσει τις κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ και θα διασφαλίζει παράλληλα ισότιμους όρους ανταγωνισμού· σημειώνει την άποψη της Επιτροπής ότι ο μηχανισμός θα αποτελούσε εναλλακτική λύση στα σημερινά μέτρα για τη διαρροή άνθρακα στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ της ΕΕ· τονίζει ότι τα ισχύοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της διαρροής άνθρακα δεν θα πρέπει να καταργηθούν έως ότου τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα και ζητεί από την Επιτροπή, πριν υποβάλει τυχόν προτάσεις, να προβεί σε εις βάθος ανάλυση των διαφόρων μορφών που ενδέχεται να λάβει ο μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα πριν από την αναθεώρηση της νομοθεσίας για το κλίμα, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Ιουνίου του 2021· πιστεύει ότι ο μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα θα πρέπει να διατηρεί τα οικονομικά κίνητρα, για μια επιτυχή πράσινη μετάβαση και υπέρ των κλιματικών πρωτοπόρων, να στηρίζει την αγορά προϊόντων χαμηλού βαθμού άνθρακα εντός της ΕΕ και να εξασφαλίζει μια αποτελεσματική τιμολόγηση του άνθρακα μέσα στην ΕΕ καθώς θα προωθεί την τιμολόγηση του άνθρακα και στις άλλες περιοχές του πλανήτη· εκτιμά πως ο μηχανισμός θα πρέπει να συνεκτιμά τις ιδιαιτερότητες του κάθε τομέα και ότι θα μπορούσε να καθιερωθεί σταδιακά σε επιλεγμένους τομείς, αποφεύγοντας κάθε περιττό πρόσθετο διοικητικό κόστος, ειδικά για τις ευρωπαϊκές ΜΜΕ·
19. επικροτεί τη σχεδιαζόμενη πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας για τη φορολόγηση της ενέργειας όσον αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα, προκειμένου να εφαρμοστεί η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», ενώ παράλληλα λαμβάνονται παράλληλα υπόψη οι εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές και αποφεύγεται κάθε αύξηση των ανισοτήτων·
20. ζητεί μια νέα και πιο φιλόδοξη στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· υπενθυμίζει ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για τη ενίσχυση της ανθεκτικότητας στην αλλαγή του κλίματος, την πρόληψη και την ετοιμότητα που χρειάζεται στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της· τονίζει την ανάγκη να κινητοποιηθούν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και ζητεί μια αληθινή συνοχή στην πολιτική δαπανών της ΕΕ, ώστε η προσαρμογή και η ανθεκτικότητα στην αλλαγή του κλίματος να θεωρηθούν βασικά κριτήρια σε όλη τη σχετική χρηματοδότηση της ΕΕ· εκτιμά ταυτόχρονα πως η πρόληψη των καταστροφών, η ετοιμότητα και η απόκριση πρέπει να αποτελέσουν ένα ισχυρό εργαλείο αλληλεγγύης, με επαρκείς πόρους· ζητεί μια ουσιαστική και επαρκή κατανομή κονδυλίων στον προϋπολογισμό της ΕΕ και μια συνένωση πόρων για τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας της ΕΕ·
21. εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή θα δρομολογήσει ένα ευρωπαϊκό σύμφωνο για το κλίμα· υπογραμμίζει ότι το ευρωπαϊκό σύμφωνο για το κλίμα πρέπει να φέρει σε επαφή πολίτες, περιφέρειες, τοπικές κοινότητες, την κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ) και συνδικαλιστικές οργανώσεις ως ενεργούς συμμετέχοντες στη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, με βάση έναν πραγματικό διάλογο και διαφανείς και συμμετοχικές διαδικασίες, μεταξύ άλλων στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την αξιολόγηση των πολιτικών· θεωρεί ότι είναι σημαντικό να υπάρχει συνεργασία με τους συμφεροντούχους από τους ενεργοβόρους τομείς και τους σχετικούς κοινωνικούς εταίρους, ιδίως με τους εργοδότες, τους εργαζόμενους, τις ΜΚΟ και την ακαδημαϊκή κοινότητα, προκειμένου να συμβάλουν στην εξεύρεση βιώσιμων λύσεων για τη μετάβαση σε οικονομίες με ουδέτερο ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα
